Aller au contenu

kifession

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di k(i)- / co-
Plinne cogne Lidje-Årdene
(betchete sipotchåve)
Cogne Nameur-Tchålerwè
(betchete nén spotchåve)
Sipotcheye cogne Lidje-Årdene
kifession cofession cfession

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « confessio » (minme sinse), pal voye do francès « confession », çou ki dene on mot avou l’ betchete « ki- ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

kifession

singulî pluriyal
kifession kifessions

femrin

  1. (rilidjon crustinne) sacramint po pardoner les petchîs k' on dit a on priyesse.
    • C' est po-z awè pardon d’ nos ofinces,
      K' i nos fåt aler a cfession — nén cnoxhou scrijheu, divins : Le Salazar liégeois (1632).

Ratourneures

[candjî]
  1. on lyi dinreut l’ Bon Diè sins cfession
  2. sins parole, on mourt sins cfession; u: fåte di pårler, on mourt sins cfession : li ci ki n' dimande rén n' a rén.

Mots vijhéns

[candjî]

kifesse

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
sacramint catolike