kinke
Apparence
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
kinke | kinkes |
kinke femrin
- (mot d’ djeu) grosse måye (bole k’ on fwait rôler al tere, et taper so ds ôtes).
- L' ivier a sovint djouwé ås måyes;
Asteure, il eva hinkeplink;
Il eva åd triviè des håyes
Mins il a pierdou totes ses kinkes — Gérard Havelange (fråze rifondowe).
- L' ivier a sovint djouwé ås måyes;
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.