Aller au contenu

loyete

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « loyî », avou l’ cawete « -ete ».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
loyete loyetes

loyete femrin

  1. pitit loyén.
    • On boutéve deus marionetes ene so l' ôte et on loyive li cou avou ene loyete di strin di rgon. Jean-Jacques Gaziaux (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
pitit loyén