Aller au contenu

manké

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : manke.

Pårticipe erirece

[candjî]

manké

  1. Do viebe « manker »
    • Dj' a manké do toumer Motî Haust (fråze rifondowe).

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin manké mankés
femrin padrî mankêye mankêyes
femrin padvant mankêye mankêyès

manké omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki n' a nén adiercî comifåt.
  2. (pus stroetmint) tot djåzant d' ene djin.
    • Tos les toûs, totes les calinreyes,
      K’ on rtrouve e fond del crapulreye,
      Ki fjhèt les voleus, les moudreus,
      S’ abatît come on côp d’ tonire,
      So les deus djonnes priyesses mankésJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.85, “Li Vôye di l’Eglise” (fråze rifondowe).

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Li mot n’ est nén dins : R10, C8

Ratournaedjes

[candjî]
ki n' a nén adiercî comifåt
tot djåzant d' ene djin