Aller au contenu

morea

Èn årtike di Wiccionaire.

Loukîz a : «Morea»

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « mor- » ‎(« Môre »), avou l’ cawete « -ea ».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
morea moreas

morea omrin

  1. noer tchivå.
    • Divins ses sondjes, i veya vni, dal copete des nûlêyes, on morea feré d' ôr ki l' epoirta d' ene hope Joseph Mignolet, Li Tchant di m’Tére, p. 70 (fråze rifondowe).
    • Å moumint k' il aléve rabressî s' djeniton, li morea k' el poirtéve lyi fjha ene téle pertinne k' i reguina-st e s' sondje al valêye des nûlêyes Joseph Mignolet, Li Tchant di m’Tére, p. 71 (fråze rifondowe).
    • Après avu r’batou foû les gonhîres d’Aiwaye et di R’moutchamp, il aveut passé l’Ambléve ås grossès pîres, et z’aveût-i gripé ås galops di s’morê, les fondrèyes di vison visu, po z’aler bate carasse avå les trih’s di Sètch’vå, et les trouflîres dè l’Fagne Joseph Mignolet, "Li Payîs des Sotês", 1926, p. 30-31.
  2. èn ome k' est noer di pea ou di tchveas

Parintaedje

[candjî]

Morea, morete

Ratournaedjes

[candjî]
noer tchivå