morea

Loukîz a : «Morea»

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « mor- » ‎(« Môre »), avou l’ cawete « -ea ».

Sustantif

singulî	pluriyal
morea	moreas

morea omrin

1. noer tchivå.
   • Divins ses sondjes, i veya vni, dal copete des nûlêyes, on morea feré d' ôr ki l' epoirta d' ene hope — Joseph Mignolet, Li Tchant di m’Tére, p. 70 (fråze rifondowe).
   • Å moumint k' il aléve rabressî s' djeniton, li morea k' el poirtéve lyi fjha ene téle pertinne k' i reguina-st e s' sondje al valêye des nûlêyes — Joseph Mignolet, Li Tchant di m’Tére, p. 71 (fråze rifondowe).
   • Après avu r’batou foû les gonhîres d’Aiwaye et di R’moutchamp, il aveut passé l’Ambléve ås grossès pîres, et z’aveût-i gripé ås galops di s’morê, les fondrèyes di vison visu, po z’aler bate carasse avå les trih’s di Sètch’vå, et les trouflîres dè l’Fagne — Joseph Mignolet, "Li Payîs des Sotês", 1926, p. 30-31.
2. èn ome k' est noer di pea ou di tchveas

Parintaedje

Morea, morete

Ratournaedjes

noer tchivå

• Francès : alezan ^(fr)