Aller au contenu

pî d’ soke

Èn årtike di Wiccionaire.
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

pî d' soke [o.n.] pî-stok, sopoirt on pô hôt, k' onz astampe dissu ene posteure, ene pilasse, evnd.

    • Awè, qwand dji dva cwiter l' djîsse
      Wice ki m' mame vineut do mori,
      Dji sinta si dismiyter l' assize
      K' esteut l' pî d' soke di tot mi avni
      Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 55 (fråze rifondowe).
    • Adon, cwand tote ciste årmonreye kimince a flåwi, vos veyoz e mitan d' on tcherwè ki lyi sieve di pî d’ soke (...) èn ome et ses bayås atelés a l' eraire Louis Lagauche, "Prindoz vosse bordon" (1937), p. 32 (fråze rifondowe).
    • Vos serez metou sol pî d’ soke ki vs rivént Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 15 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]