Aller au contenu

paiyeu

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « paiyî » avou l’ cawete « -eu »

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin paiyeu paiyeus
femrin paiyeuse paiyeuses

paiyeu, paiyeuse [o.f.n.]

  1. péyåd(e).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
  1. F. quémandeur, solliciteur.