Aller au contenu

poite-manoye

Èn årtike di Wiccionaire.
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

poite-manoye [o.n., pl. des poite-manoye)] boûsse avou des potches (wice k' on roistêye ses cwårs). Sins moti, ele aveut metou li rployî biyet e s' pitit poite-manoye (J.P. Dumont). Dj' a pierdou m' poite-manoye. rl a: poite-foyes.  li poite-manoye va a gayet : il est vude (djeu d' mot: poy k' ene vatche ki va a gayet, ele n' est nén plinne).  li poite-manoye sint l' toele; u:  po greter nosse poite-manoye, ns avéns co dandjî d' ene tricoijhe : li poite-manoye est vude.

Disfondowes: pwate-manôⁿye, pwète-manôⁿye, pôrte-manôye, pôte-manôye, porte-manwaye, poûte-manoye, poete-mounoye, pormounoye, porte-mounôⁿye, pormanôye, porte-monè.

Etimolodjeye: mot d' aplacaedje viebe poirter + si coplemint manoye, 1850.