Aller au contenu

prumioûle

Èn årtike di Wiccionaire.

Addjectif

[candjî]

prumioûle

  1. ki vént e prumî.

Sustantif

[candjî]

prumioûle femrin

  1. vatche ki n' a velé k' on côp.
    • Fåt k' l' åmaye brijhe divant d' esse prumioûle.

Sinonimeye

[candjî]

On dit eto: prumire. rl a: åmaye.

Sipårdaedje do mot

[candjî]

Coinrece Payis d' Heve.

Ratournaedjes

[candjî]

F. primipare.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :