Aller au contenu

raezete

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « raezer » avou l’ cawete « -ete ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
raezete raezetes

raezete femrin

  1. usteye des bokions po peler et scoxhî les sapéns abatous.
    • Cwand t' aveus pelé al raezete, li sapén esteut tot blanc et rlujhant.
  2. (raezete å long mantche) såcloe å longou mantche po såcler d' astampé.
    • Po-z aclairi ås betråles, nosse pere passéve avou l' raezete, pus on-z achevéve al mwin.
  3. (raezete å ptit mantche) raezire.
  4. pitite fåtcheuse ki n' fijheut ki côper l' four u l' dinrêye.
    • Gn a yeu les raezetes, pu les djavleuses, pu les loyeuses Motlî d’ Tchonveye (fråze rifondowe et rarindjeye).
    • Cwand l' fenåmoes arivéve, on rbateut les fås avou l' mårtea et l' eglome et on rawijhive les lames di raezete Roland Georges (fråze rifondowe).
  5. usteye do shabotî, po rpasser les shabots planés et creuzés.
    • Come raezete, les shabotîs prindént pa des côps tot bounmint on boket d' veule.

Ortografeyes

[candjî]

I gn a co rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « raezete », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.

Ratournaedjes

[candjî]
raezete å long mantche po såcler