ramin-nunent

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (sistinme Feller)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Do viebe « ramin-ner » avou l’ cawete di codjowaedje « -unent ».

Prononçaedje[candjî]

  • AFE : /ʀa.mɛ̃.ˈnyn/

Codjowa[candjî]

ramin-nunent

  1. ramoennént ; durant indicatif erirece (imparfait), troejhinme djin do pluriyal, do viebe « ramin-ner » (« ramoenner » e rfondou).
    • Nos dalunes, èl dîmanche, danser au pachi ; quand on y ariveût, les fîyes ramin-nunent leus bèlès cotes dissus leû tièsse pou nén les fé man-nètes. Èl Bourdon, En trinquant avec Mardjo : La marraine du « Bourdon », 1949,  1, p. 4.