ricroler
Apparence
Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
avou ene sipotchåve voyale | avou ene divanceye voyale | sipotcheye cogne |
ricroler | ercroler | rcroler |
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « croler », avou l’ betchete « ri- » des viebes
Viebe
[candjî](1ire troke) (codjowaedje) ricroler
- (viebe å coplemint) fé croler des pwels, des tchveas.
- Ele ricrole ses tchveas avou l' fier a croler. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Téns, la l' gårçon Cint-Meye-Francs ! Il a co bén rcrolé ses moustatches— Henri Van Cutsem, "Clairs di Lune" p. 43 (fråze rifondowe).
- F. boucler, F. friser
- (viebe å coplemint) fé tourner ene sacwè d' ôte come ene crole.
- Dins l' coujhene, on rcrole si nez a l' odeur do buftek et des frites ki fristouynut pol feldwebel. — Les crwès dins les bruwères, p. 41 (fråze rifondowe).
- F. retrousser.
- (v. sins coplemint) croler co on côp (après aveur discrolé).
- Ses tchveas rcrolèt co: c' est k' il est po ploure.
- F. se boucler
- (v. sins coplemint) tourner come ene crole.
- Elle a on ptit nez ki rcrole.
- F. être retroussé
- (viebe å prono) divni pus ptit tot souwant.
- Li papî s' a rcrolé avou l' tchaleu. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Li boket d' tchå si rcrole cwand on l' met a cure. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Les moitès fouyes si rcrolnut å pî des åbes. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- F. se racornir.
Ratourneures
[candjî]- si nez rcrole : il a minti.
Parintaedje
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :