rigreté

Walon (Rifondou)

Pårticipe erirece

rigreté

1. Do viebe « rigreter »

   Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Addjectif

	singulî	pluriyal
omrin	rigreté	rigretés
femrin padrî	rigretêye	rigretêyes
femrin padvant	rigretêye	rigretêyès

rigreté omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

1. s' eploye po djåzer tinrûlmint d' on moirt.
   • C' est d' vozôtes, mes moirts rigretés,
     Ki ç' djoû cial rimplixh mi pinsêye. — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Li Tossaint", p.38 (fråze rifondowe).

Mots vijhéns

po djåzer tinrûlmint d' on moirt

• ki l’ Bon Diu åye si åme

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• rigretté : JVri

Li mot n’ est nén dins : E1, E203, R10

Ratournaedjes

s' eploye po djåzer tinrûlmint d' on moirt

• Francès : regretté ^(fr), dissimulé ^(fr)