rino
Walon (Rifondou)[candjî]
avou ene sipotchåve voyale | avou ene divanceye voyale | sipotcheye cogne |
rino | erno | rno |
Etimolodjeye[candjî]
Tayon-bodje latén « rēn » (« ren »), pal voye do tayon-bodje patwès latén « * rēniōn » (minme sinse), avou disnaziålijhaedje, dedja e vî lingaedje d’ oyi (vî francès « reignon »); adon, do minme estok etimolodjike ki l' francès « rognon »; mot cité dins l’ FEW 10 255a.
Prononçaedje[candjî]
- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀinɔ/
Sustantif[candjî]
singulî | pluriyal |
---|---|
rino | rinos |
rino omrin (rålmint eployî)
- Loukîz a : «rno»
Ortografeyes[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C65
Ratournaedjes[candjî]
Loukîz a : rno
Waitîz eto[candjî]
Lijhoz l’ årtike rino so Wikipedia