Aller au contenu

roufler foû

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje di : «roufler» + «foû».

Vierbire

[candjî]

roufler foû (v. å spitron) (viebe å coplemint)

  1. rexhe foû d' ene sawice al viss al vass.
    • Mins ene segonde après côp, vola l' valet k' racourt
      Tot foû d' lu, tot breyant: – Kéne afwaire binamêye !
      Vinoz on pô bén vite vey likéne blamêye !
      Li feu ? Wice ? Breyît i tot rouflant tertos foû
      Louis Lagauche, "Mayon" (1923), p. 58 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

I gn a cåzu rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « roufler foû », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.

Ratournaedjes

[candjî]
s' arindjî po n' nén rçure (on côp)