s’ ecrouker

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Aplacaedje prono « s’ » + viebe «ecrouker»

Viebe[candjî]

s’ ecrouker (viebe å prono muroetrece)

  1. houmer ene sacwè pa la k' on respire et nén viè l' sitoumake et stierni pol distoper.
    • Beacôp d’ beaté, on rcreme li concurince
      Beacôp d’ ritchesse, on n’ sait pus rén goster,
      Et l’ pus grande fouke,
      Bén vite s’ ecroukeMartin Lejeune, "L’orake dèl magriyète" (fråze rifondowe).

Sinonimeye[candjî]

Ratournaedjes[candjî]

s’ ecrouker