Aller au contenu

sbeulé

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
sbeulé sibeulé esbeulé

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin sbeulé sbeulés
femrin padrî sbeulêye sbeulêyes
femrin padvant sbeulêye sbeulêyès

sbeulé omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki n' s' atind nén a çou ki lyi arive.
    • Levés a nole eure, nos dispiertans nosse cok, tot esbeulé d' esse prins d' court Léon Bukens, ratournant Arsène Soreil (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]
ki n' s' ataind nén a ça

Ratournaedjes

[candjî]
ki n' s' î atind nén