Aller au contenu

schåvler

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di schåvlêye)
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Viebe

[candjî]

schåvler (viebe å coplemint)

  1. (1ire troke) (codjowaedje) (mot d' costire)
  2. fé ene finte u on schavaedje dins on mousmint.
    • Dinltins, gn aveut k' les cotes di dzo k' estént schåvlêyes; asteure, gn a pupont d' cote di dzos, et c' est les djupes ki sont schåvlêyes disk' a todi.
    rl a: dischåvlé.
    F. échancrer.
    schåvlé (-êye) å hatrea : côpé (-êye) po mostrer li hatrea et l' gavêye, tot djåzant d' ene cote, d' ene taye.
    • Cwand on meteut ene cote foirt schåvlêye å hatrea, li docteur dijheut: t' as l' gavêye å lådje: t' atraprès do må (E. Pècheur).
    F. décolleté(e).
  3. côper des bokets dins on copon di stofe.
    • Come on-z a schåvlé dins ç' pîçot la !

Disfondowes: chauvler, hauvler.

Etimolodjeye: acmaxhaedje di "cåvler" (latén "cavare") et di "schaver 1" (latén "excavare").

Parintaedje

[candjî]

schåvlaedje, schåvleure, schåvlé