Aller au contenu

sorodje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « sororius » (aparinté pa mariaedje avou ene sour).

Sustantif

[candjî]

sorodje omrin

  1. ome di vosse sour; deus omes ki sont sorodjes ont spozé deus sours.
    • Les vatchlîs s' assoçnèt sovint avou l' vijhén oudonbén avou l' sorodje Houbiet po fé l' fenåjhe — J. Lahaye (fråze rifondowe).
    • Et vola çou k' on djha a Tamar: «Schoû, vosse sorodje est ki monte a Simna po fé tonde ses biesses» Lorint Hendschel, Li Djneze (ratournaedje).

Sinonimeye

[candjî]

On dit eto: bea-fré.

Ortografeyes

[candjî]
E li scrîta (1100-1600) :
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
sorodje

No prôpe

[candjî]
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

II. Sorodje [n.dj.] no d' famile del Walonreye, ki si scrît, asteure, Soroge.