Aller au contenu

spôrofôre

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
spôrofôre sipôrofôre espôrofôre

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « sporophore ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
spôrofôre spôrofôres

spôrofôre omrin

  1. (biyolodjeye) no d’ l’ aparey des tchampions ki poite les spôres et lait li rproduccion s’ fé.
    • On spôrofôre, c’ est l’ boket ki poite les spôres po l’ plante si poleur mopliyî. — Jean-Pol Grandmont, Li Rantoele, « Les åbussons et les tchampions »,  36, Ivier 2005-2006, p. 11.

Ratournaedjes

[candjî]
spôrofôre