tamon

Walon (Rifondou)

Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.

tamon [o.n.]

1. bwès metou å dvant do tchår, po-z î ateler deus biesses.
   • Et sins fé nole atincion âs poyes et âs canes d’avâ l’ansinî, sins-ôre lès mohons s’ kibate so l’ tamon d’on tchâr et sins veûy li rossê tchèt dwérmi â solo disconte li heure, Djâque foumîve et sondjîve à Bèrtine— Jean-François Renkin, On dimègne, 1896.

   F. "timon".

Etimolodjeye

latén « temo »  (minme sinse), avou a-divnance del voyale do prumî pî.