tchacal
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Calcaedje do francès « chacal », lu-minme do trouk « çakal », lu-minme do piersan « شغال » (šaġāl).
Prononçaedje[candjî]
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /t͡ʃa.kal/ /ʃa.kal/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃa.kal/
- Ricepeures : tcha·cal
Sustantif[candjî]
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| tchacal | tchacals |
tchacal omrin
- (no d’ biesse ås tetes) sôre di tchén di l’ Afrike et d’ l’ Azeye.
- E., el fré, serè leyî sins etermint, sins nolu po plorer sor lu disk’ a tant k’ i serè mindjî pa les coirbås et les tchacals. — Jacques Barry, Antigone (ratournaedje) (fråze rifondowe).
-
On tchacal.
Ortografeyes[candjî]
E rfondou walon :
- tchacal : Ran lº 38 p. 16
