tchapitea

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Sustantif[candjî]

tchapitea omrin

  1. (mot do bastimint) boket pus lådje, metou å dbout d' ene colone, ki sieve a dner ene meyeuse ashide a çou ki s' aspoye dizeur. I sont sovint gåyotés.
  2. (pa stindaedje) wårniteure rishonnant les cenes des tchapiteas des colones, metous sol dizo d' on djivå

Ortografeyes[candjî]

Ratournaedjes[candjî]

tchapitea