Aller au contenu

tchicteu

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

No d’ fijheu do viebe : «tchicter»; çou ki dene on mot avou l’ dobe cawete « -teu ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin tchicteu tchicteus
femrin tchicteuse tchicteuses
tchictêyresse tchictêyresses

tchicteu omrin

  1. onk ki tchictêye
  2. (pus stroetmint) onk ki n' sait nén cwè fé.
  3. (pus stroetmint) onk k' overe må.
    • Gn a des ovrîs abeyes et des tchicteus.

Sinonimeye

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
onk ki n' si sait måy decider
onk k' overe må