Aller au contenu

veve

Èn årtike di Wiccionaire.

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin vef vefs
femrin veve veves

veve femrin

  1. li cene k' a pierdou si ome.
    • Djåzans foû des dints ! Tot l' monde cial vôreut bén aveur "li ptit xhalé", li tchampion da Djôzef… nos alans tertos djurer ouy ki nos n' atacrans nole maneuve avou l' målureuse veve, divant k' Djôzef ni soexhe e trô !Paul-Henri Thomsin, ratournant "Li vî bleu" da François Walthéry & Raoul Cauvin, 1980 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. li veve et l’ orfulin

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin veve veves
femrin padrî veve veves
femrin padvant veve vevès

veve; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. dihessî.
    • Li tere, veve di tote si verdeure,
      Disk' å prétins,
      Va djemi dzo l' trop foite hagneure,
      Do måva tins. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Les qwate saisons", p.66 (fråze rifondowe).