Aller au contenu

viroûle

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Loukîz a : « veroûle »

Prononçaedje

[candjî]
  • AFE : /vi.ˈʀuːle/

Sustantif

[candjî]

viroûle femrin

  1. veroûle.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :