Aller au contenu

vitamene

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « vitamine » (minme sinse) ; çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ene ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
vitamene vitamenes

vitamene femrin

  1. sustance biyolodjike, nén prodûte på coir, k’ aide grandmint a ene ou sacwantès metowès reyaccions biyotchimikes des djins et des biesses.
    • Li méde m’ a dné des vitamenes a boere.
    • Ti lyi frès ene pikeure di vitamenes.
    • Vos av bén comprins, vos dmandroz on farmacyin ene boesse di vitamene A, troes piceures di morfene, troes boesses di perdolans et… et ene boesse d’ aspirene ! — Bernard Piron, Ca va Zaïre amon Boutou, 2004 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
vitamene

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike vitamene so Wikipedia