volresse
Etimolodjeye
[candjî]No d’ fijheuse avou l’ cawete « -resse » do viebe : « voler » (haper).
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | voleu | voleus |
| femrin | voleuse | voleuses |
| volresse | volresses |
volresse femrin
- femrin singulî di : « voleu » (ki hape li bén d’ èn ôte).
- Tot li binde di moxhons a vlou a vlou dårer sol hoûlote pol distrure, mins l’ laide biesse s’ a stî catchî come ene volresse, et ci n’ est ki cwand il a fwait spès k’ ele s’ a co bén oizou risker a l’ ouxh. — Anatole Marchal, Li Dérène Chîje, p. 155 (fråze rifondowe).
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
