volreye
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « voler » avou l’ cawete « -reye ».
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| volreye | volreyes |
volreye femrin
- hapaedje, sicrotaedje fwait pa des bandiys
- C' est bin a cauze du cès "injustices sociales" la k' i gn-avot tant d' mizéres du toute sônrtes su l' payis, èt k' i gn-avot tant d' volrîyes, du tuwadjes èt d' bandîrîes. — Gaston Lucy, Lès Grignous.
