Aller au contenu

warmaye

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : waermaye.
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Etimolodjeye: acmaxhaedje do walon "waermaye" et do F. "marmaille".

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
warmaye warmayes

warmaye femrin

  1. (traitant) mannete, må mousseye djin.
    • Louke on pô l' måsseye warmaye !
    • I fåt todi ki ç' viye warmaye la si vegne sititchî dins les dvizaedjes.

2. viyès håres, vîs coschirés mousmints. Dji n' dinreut nén co cénk francs des warmayes k' a so s' coir (J. Wisimus). rl a: hadriveles. F. guenilles, haillons, hardes.

3. binde di djonnes. I haetche ene bele warmaye a s' cou (J. Wisimus). F. marmaille.

4. binde di djins, (veyowes evi). Cwand gn a d' l' oraedje el veye, li warmaye est sovint å prumî ran (J. Wisimus). F. racaille, populace.

Disfondowes: warmaye, wârmaye, marmaye.


Ratournaedjes

[candjî]
  • F. déguenillé(e), loqueteux (euse).