ôrioûle

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Tayon-bodje latén « aureolus » (coleur d' ôr) avou l’ cawete « -oûle »; li bodje vénreut di çk' on frotéve li må avou on rond d' ôr.

Sustantif

singulî	pluriyal
ôrioûle	ôrioûles

ôrioûle femrin

1. (mot d’ medcén) efouwaedje del raecinêye d' on ci.

• 

Sinonimeye

boket d’ a

• tchike-a-l’-ouy
• ôrioû
• miersipepieuzmint e l’ notule ALW 15.116

Ratournaedjes

efouwaedje d' on ci

• Francès : orgelet ^(fr)