Aller au contenu

-djinne

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : djinne.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « -gène », lu-minme do vî grek « γένος » (génos) (raece), di « γίγνομαι » (gígnomai) (edjindrer).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

-djinne

  1. sincieuse cawete ki mostere k’ on-z askepeye ene sacwè.

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • -djinne : R10 (ocsidjinne), R11 (ocsidjinne), R13 (ocsidjinne)

Ratournaedjes

[candjî]
-djinne