Aller au contenu

a l’ ouxh

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje di : « a » + « l’ » + « ouxh »

Advierbire

[candjî]

a l’ ouxh (nén candjåve)

  1. foû del måjhone.
    • I fwait bon; nos magnrans a l’ ouxh.
    • Il est evoye a l’ ouxh Motlî Lejoly d’ Ôvîfa (fråze rifondowe).
    • On-z oyeut totavå les sclameures des efants ki polént rdjouwer a l’ ouxh Guillaume Smal (fråze rifondowe).
    • I fåt briber l' crossete k' on vs dene come a ene viye biesse,
      Et cxhiyî s' some a l’ ouxh avou ene pire dizo l' tiesse,
      Hossî des côps d' rahia d' ene volêye di coirbås. Joseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.43 (1929), "Li walon’rèye" (1916) (fråze rifondowe).
    • Gn-a l’ timps qu’èst tot cu d’zeû, cu d’zo,
      I djale à l’uch, bolant en d’dins,
      Dimoroz vêla dins l’ culot,
      Dj’ rabroke d’lé vos pwârté pa l’ vint.
      Jacques Desmet.
  2. (pus stroetmint) après aveur sitou tchôkî evoye.
    • Insi, vo-ndè-la deus a l’ ouxh. Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.28 (fråze rifondowe).

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
foû del måjhon