albran
Aller à la navigation
Aller à la recherche

Walon (sistinme Feller)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Loukîz a : « albrant ».
Prononçaedje[candjî]
- AFE : /al.ˈbʀɑ̃/
Sustantif[candjî]
albran omrin
- albrant.
- Èl bon ît môrt èyèt l' fayè tafèt'mint è vike ! Pouqwè ç' qu'i vikeut co, l'albran… èt bén, djustumint paç' qui c'ît èn-albran — Jean-Luc Fauconnier, ratournant Roland Thibeau.