albran

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (sistinme Feller)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Loukîz a : « albrant ».

Prononçaedje[candjî]

  • AFE : /al.ˈbʀɑ̃/

Sustantif[candjî]

albran omrin

  1. albrant.
    • Èl bon ît môrt èyèt l' fayè tafèt'mint è vike ! Pouqwè ç' qu'i vikeut co, l'albran… èt bén, djustumint paç' qui c'ît èn-albran Jean-Luc Fauconnier, ratournant Roland Thibeau.

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :