Aller au contenu

amidrance

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « amidrer » avou l’ cawete « -ance ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
amidrance amidrances

amidrance femrin

  1. meyeute estance d’ on malåde.
    • Françwès n’ est nén co å coron d’ ses royes : gn a yeu ene pitite amidrance tins d’ l’ ivier. Joseph Calozet (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
amidrance