banslêye
Etimolodjeye
[candjî]S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « banslêye », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /bãs.ˈlɛːj/ /bãs.ˈleːj/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bãs.ˈlɛːj/
- Ricepeures : bans·lêye
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| banslêye | banslêyes |
banslêye femrin
- çou k’ gn a dins ene banse.
- peclêye (grande cwantité).
- A meynute, li pere Noyé, erlujhant come on clå d’ keuve po fé des ureus pa banslêyes, vudrè s’ saetcheye dins les aistrêyes. — Charles Massaux (fråze rifondowe).
- Dins tote li Walonreye, gn a ene banslêye di spots po dire k’ ene feme ratind èn efant. — Paul Gilles (fråze rifondowe).
- Kéne banslêye d’ infôrmåcion dins vosse messaedje. — Bernard Thiry (fråze rifondowe).
- Avou one banseléye di djeus (mots catchîs, mots ègayolés, mots à discôper èt à plaquer, mots à scrîre, mots à mète è coleûrs, mots po conèche ci qu’ lès p’tites èt lès grandès bièsses mougnenut, comint-ç’ qu’èle vikenut, mots à stitchî dins dès boles ou po fé dès caligrames, èco, èco…), di powézîyes, d’ârguèdin.nes, di r’cètes…— JSpi, Lès grands-åbes Noer Boton l° 505, p. 20-21..
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
