boudriyo
Etimolodjeye
[candjî]Calcaedje do picård « boudriau » (minme sinse), dandjreus d' on viebe parey a «bouter», avou ene cawete fwaite come e walon -rea.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bu.dʀiˈjo/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : bou·dri·yo
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| boudriyo | boudriyos |
boudriyo omrin
- (mot d' planteu d' toubak) pitit bwès, di sapén bén sovint, avou des godjons des deus costés po piker les toubaks dissu po les mete souwer.
- So on boudriyo, on pike les toubaks a môde discalêye : onk d’ on costé, pu onk di l’ôte, on pô pus lon.
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.