Aller au contenu

bouftåd

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe "boufter", avou l’ cawete « -åd »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin bouftåd bouftåds
femrin bouftåde bouftådes

bouftåd omrin

  1. (rabaxhanmint) ki magne bråmint
  2. (imådjreçmint) ki s' rispårdèt todi pus
    • Divins lès meûrs si spès di nos hôtès mohones di nos bouftådès vèyes, on vike tot seû, sins-astème po lès-ôtes, çou qu'il inmèt, çou qu'i sont, çou qu'i fèt Guy Fontaine, Vos mi come has' èt roy, 1982.


Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
bouftåd
ki s' rispåde