brantchou
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « brantche » avou l’ cawete « -ou ».
Addjectif
[candjî]| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | brantchou | brantchous |
| femrin padrî | brantchowe | brantchowes |
| femrin padvant | brantchowe | brantchowès |
brantchou omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- avou beacôp des brantches.
- On pronnî k' est foirt brantchou — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Ene brantchowe melêye — Motî Haust (fråze rifondowe).
- On prind des brantches di hesse po fé des rinmes di poes; li mî, c' est les pus brantchous — Motlî Anselme so les cortis a Bietris (fråze rifondowe)..
- Li crime est rascovrou pal mafia do seke, èn adjinsçnadje mo brantchou k' a ses coxhes èt ses coxhetes k' arivèt mon les gros et les politikîs di tolminme ké payis — Lucyin Mahin.
Parintaedje
[candjî]brantche; 
Loukîz a : « brantche »