brotchî foû
Sauter à la navigation
Sauter à la recherche
Walon[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Aplacaedje di : "brotchî" + «foû»
Vierbire[candjî]
brotchî foû (v. sins coplemint)
I. [vierbire.s.c.] rexhe comifåt. Il esteut spotchî et ses boyeas avént brotchî foû. Gn a les oxheas ki brotchèt foû; to n' såreus rakeude çoula. Dji lyi dmande comint çk' on dit e francès "Ça brotche foû d' tos costés"; bén dit-st i: "Ça broche hors de tous côtés" (J. Lahaye). F. sortir, fuser, apparaître, pointer. II. [vierbire a c.] fé brotchî foû: fé rexhe. E moes d' måss, on passéve si tins a fé brotchî les tchalons foû; mins si t' el sipotchives, li vatche atrapéve on boursea come mi pougn. F. exprimer, extérioriser.
