calonire

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

| calonire [f.n.]

1. trô dins on meur di disfinse, po-z î mete djusse ene gueuye di canon. F. meurtrière.

2. rayire (trô par la k' on tape ene sacwè el cåve). On dit eto: lårmî, airtchî, loukete, sipira. F. soupirail.

3. trô d' anairaedje d' on for di boledjî. F. bouche.

Disfondowes: calonîre, calonêre, calognîre, calounîre, canonîre.