chôgnård
Sauter à la navigation
Sauter à la recherche
Walon[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Do viebe «chôgnî» avou l’ cawete « -ård ».
Sustantif[candjî]
| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | chôgnård | chôgnårds |
| femrin | chôgnåde | chôgnådes |
chôgnård o.
- onk (ene) ki n' mostere nén çou k' i (ele) pinse. Loukîz a : laid, toursiveus, fås Djuda, fås Pilåte.
- onk ki brogne toltins, ki n' voet nén voltî les ôtes. Loukîz a : rouspetåd, grigneus, boû d' fagne.
Ratournaedjes[candjî]
- F. sournois, fourbe, hypocrite.
- F. grognon, râleur.
