Aller au contenu

chôgnî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Disfondowe coinrece di «scoirner» (aler sol costé, nén droet dvant lu, imådjreçmint; ki pout esse ossu on calcaedje do walon « chôgni », puvite ki l' parintêye etimolodjike do francès «sournois» come atåvlé pacô (tayon-bodje latén « surdus »; avou l’ cawete di codjowaedje «  » des viebes.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) chôgne
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) chôgnîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) chôgnans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) chôgnnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) chôgnrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) chôgnive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) chôgne
pårt. erirece (dj’ a, vos av) chôgnî
Ôtes codjowaedjes come waitî

chôgnî (v. sins coplemint)

  1. tourner åtoû d' ene djin, po sayî d' saveur çou k' ele pinse, mins sins dire çou k' on vout.

Parintaedje

[candjî]

chôgnård, chôgneu

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
tourner åtoû d' ene djin sins dire çou k' on vout