corince
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « cor- », bodje A do viebe « cori » avou l’ cawete « -ince ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kɔ.ˈʀɛ̃ːs/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kɔ.ˈʀɛ̃ːs/
- Ricepeures : co·rince
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
corince | corinces |
corince femrin
- (mot d’ medcén) foite schite.
- Diåle vis dene a tertos l’ corince ! — Marian de Saint-Antoine (fråze rifondowe et rarindjeye).
- Li solo, c' est do plonk fondou, et les troes cwårts di nozôtes î atrapît l' corince. Mågré çoula, tant k' on n' ourit a fé k' a l' trope, on l' ava vite mwaistri. Totes les feyes k' ele si trova båbe a båbe avou les Francès, ele ava ene diloujhe a n' nén s' endè fé ene idêye. — Dieudonné Salme, Li houlot (fråze rifondowe).
Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]foite schite
Loukîz a : schite

Francès : dyssenterie (fr)