Aller au contenu

cougnaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « cougnî » avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
cougnaedje cougnaedjes

cougnaedje omrin

  1. (måhonteuzmint) no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe « cougnî ».
    • Ene toutche bén moennêye våt mî k’ on mwais cougnaedje. Lucyin Mahin, (ramexhnaedje) (fråze rifondowe).
    • On båjhaedje, c’ est on rsouwaedje, deus båjhaedjes, c’ est on sintaedje, troes båjhaedjes, c’ est on cougnaedje.

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]