Aller au contenu

cråye

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : craye, crâye.
Alofômes di k(i)- / co-
Plinne cogne Lidje-Årdene
(betchete sipotchåve)
Cogne Nameur-Tchålerwè
(betchete nén spotchåve)
Sipotcheye cogne Lidje-Årdene
kiråye coråye cråye

Codjowas

[candjî]

cråye

  1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « cråyî ».
  2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « cråyî ».
  3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « cråyî ».

Omofoneye possibe

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
3inme djins sing. ind.pr.

Etimolodjeye

[candjî]

Loukîz a : « craeye ».

Prononçaedje

[candjî]
  • AFE : /kʀoːj/; /kʀɔːj/

Sustantif

[candjî]

cråye femrin

  1. craeye.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :