Aller au contenu

d’ adroet

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Shûte des mots : « d’ » + « adroet ».

Advierbire

[candjî]

d’ adroet (nén candjåve)

  1. comifåt.
    • Ene sakî, ene sacwè d' adroet
    • I n' fwait rén d' adroet
    • Et, su dj' n' so qu' on sprèw, nu riyez nin si dj'wèzse
      Wign'ter 'ne game å mitan d' råskignoûs si vigreûs:
      Mutwèt, tot v' hoûtant bin, tchantrè-dje on djoû d'adreût!
      Martin Lejeune, 1895.
    • Mins dji n' a rén trové d' siervûle,
      Nol air ni m' ahåyive d’ adroetJoseph Vrindts, "Racontules et råtchåds" (1920), p.152; "Sins musique" (fråze rifondowe).
    • C' esteut l' an céncwante… et les tiesses di hoye
      Po-z aler tchessî Wiyåme so berdouye,
      Volît rçure d' adroet Yopôl nosse bon rwè
      Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), 105 p. (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
d’ adroet