Aller au contenu

disfaitaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « disfaiti » avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
disfaitaedje disfaitaedjes

disfaitaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe "disfaiti".
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  2. (pus stroetmint) dislaxhaedje d' ene drouke.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Sinonimeye

[candjî]

Contråve

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ratournaedjes

[candjî]
disfaitaedje