Aller au contenu

dismantchaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « dismantchî », avou l’ cawete « -aedje »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
dismantchaedje dismantchaedjes

dismantchaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe "dismantchî".
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.