Aller au contenu

dismantchî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «mantche», avou l’ betchete « dis- » di disfijhaedje des viebes avou l’ cawete di codjowaedje «  » des viebes

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) dismantche
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) dismantchîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) dismantchans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) dismantchnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) dismantchrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) dismantchive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) dismantche
pårt. erirece (dj’ a, vos av) dismantchî
Ôtes codjowaedjes come waitî

dismantchî

  1. (viebe å coplemint) rissaetchî l' mantche a (ene usteye), tot l' volant ou nén.
    • Dismantche mu l' palon.
    • Elle a co bén dismantchî l' fotche !
    • Rade on s' agridje :
      lès fås pindowes divins les xheures
      sont dismantcheyes erî d' leus fåmwins Henri Simon, "Li pan dè Bon Diu", "Awout" (fråze rifondowe).
  2. (viebe å coplemint) mete a boket (ene sacwè bén basteye).
    • Il a tot dismantchî l' moteur.
  3. (viebe å prono) : Loukîz a : « si dismantchî ».

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Contråve

[candjî]

emantchî, remantchî

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • dismantchî : R13

Ratournaedjes

[candjî]
rissaetchî on mantche a ene usteye
mete a boket ene sacwè k' esteut bén montêye

Pårticipe erirece

[candjî]
singulî pluriyal
omrin dismantchî dismantchîs
femrin dismantcheye dismantcheyes

dismantchî omrin

  1. Pårticipe erirece omrin do viebe "dismantchî".
    • Elle a co bén dismantchî l' fotche !

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin dismantchî dismantchîs
femrin padrî dismantcheye dismantcheyes
femrin padvant dismantcheye dismantcheyès

dismantchî omrin

  1. ki toume a bokets.
  2. måvlé, dizôrné, tot djåzant d' ene djin.
    • Dj' a stî tot dismantchî e-z oyant l' novele.

Sinonimeye

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
ki toume a bokets
foirt måvlé, tot djåzant d' ene djin